Warunkowanie klasyczne

Inaczej warunkowanie I typu, warunkowanie pawłowskie

Mechanizm uczenia się opisany przez rosyjskiego fizjologa Iwana Pawłowa, laureta Nagrody Nobla.

Polega na wytworzeniu powiązania między dwoma bodźcami, tak by jeden z nich zaczął kojarzyć się z drugim.

Pawłow odkrył mechanizm warunkowania klasycznego przeprowadzając swój słynny eksperyment, w którym uderzał w dzwonek za każdym razem, gdy karmił psy. Psy po jakimś czasie zaczęły kojarzyć dźwięk dzwonka z porą karmienia. Początkowo obojętny dźwięk dzwonka, ostatecznie zaczął powodować ślinienie się u psów.

W warunkowaniu klasycznym, nauka zachodzi biernie w przeciwieństwie do aktywnej formy nauki w warunkowaniu instrumentalnym.

Więcej o warunkowaniu przeczytasz w artykule Warunkowanie – jaki wpływ ma na uczenie się?

Źródła:
Gerrig, R. J., Zimbardo, P. G. (2009). Psychologia i życie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Copy link
Powered by Social Snap