Inaczej warunkowanie II typu, warunkowanie pawłowskie
Mechanizm uczenia się najbardziej kojarzony z amerykańskim psychologiem, radykalnym behawiorystą Burrhusem Skinnerem.
Polega na modyfikacji zachowania w następstwie pozytywnych lub negatywnych konsekwencji tego działania. W zależności od tego czy zachowanie będzie nagradzane czy karane, nastąpi jego wzmocnienie lub zanikanie.
Skinner prowadził eksperymenty na szczurach, które uczyły się konkretnego zachowania (stawanie na dźwigni), bo wiązało się ono z pozytywnymi konsekwencjami (wyrzucenie do klatki jedzenia).
W warunkowaniu instrumentalnym, nauka zachodzi czynnie, jest konsekwencją działania, w przeciwieństwie do warunkowania klasycznego, które opiera się na wytwarzaniu związku pomiędzy bodźcami.
Więcej o warunkowaniu przeczytasz w artykule Warunkowanie – jaki wpływ ma na uczenie się?
Źródła:
Gerrig, R. J., Zimbardo, P. G. (2009). Psychologia i życie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
